fbpx

Jak poradzić sobie z bólem pleców w odcinku lędźwiowym?

Ból pleców w odcinku lędźwiowym

Najlepiej byłoby, żebyśmy do stanu bólowego pleców nie dopuszczali, ale wiemy wszyscy, że życie pisze swoje scenariusze i zazwyczaj nam się to nie udaje.

Ból pleców pojawia się najczęściej w pozycji pochylonej np. gdy dźwigamy coś ciężkiego, nosimy swoje dzieci, przepychamy meble z kąta w kąt, sprzątamy, szukamy czegoś , przesiadujemy godzinami  albo przed komputerem, albo na fotelu przed telewizorem itp.

Jeżeli pojawił się nagły ostry ból w odcinku lędźwiowym, który nie pozwala nam na zmianę pozycji to radzę znaleźć sobie kilka małych poduszek (ok 2-4), ułożyć je piętrowo i położyć się na nich dolną częścią brzucha. W tej pozycji musimy poleżeć ok 10-15 min. Dobrze by było pomasować w tej pozycji kość krzyżową w kierunku doogonowym (w kierunku stóp), ale bardzo delikatnie ze stopniowym nasileniem.  Po 15 minutach należy z czuciem rozpocząć ruch miednicą  (troszkę w górę   i troszkę w dół). Po takiej samoczynnej mobilizacji musimy stopniowo pozbywać się poduszek spod brzucha – w tym momencie najlepiej gdyby była jakaś osoba do pomocy, gdyż ostry ból może nam nie pozwolić na jakikolwiek ruch. Każdą następną poduszkę wyciągamy co ok 10 minut, aż dojdziemy do leżenia na brzuchu.

Uwaga! Podczas mobilizacji  dolegliwości bólowe mogą się nasilić, gdyż wszystkie struktury naciągają się, ale nie poddawaj się zbyt szybko!

W kolejnym etapie podpieramy się na łokciach, a głowę wyciągamy jak najwyżej ku górze – w ten sposób sprawdzamy czy ból jest nadal tak bardzo intensywny. Jeśli się choć delikatnie zmniejszył to jesteśmy na dobrej drodze do poprawy. Przy ostrych postrzałach nie liczmy, że nam przejdzie od razu, do regeneracji trzeba czasu i cierpliwości. Tego typu mobilizacje możemy zastosować kilka razy dziennie. Jeśli przyczyną jest tylko zbyt duże napięcie mięśniowe to właśnie takie ćwiczenie powinno pomóc i/lub poprawić delikatnie komfort ruchu. Po każdej mobilizacji, leżąc na brzuchu spróbujmy podnosić nogi proste w kolanach w górę ok 10 razy i sprawdzajmy czy łatwiej nam się je podnosi. Bądź świadomy, że choć kręgosłup jeszcze boli, a ruchomość jest lepsza – to właśnie to będzie ten pozytywny znak poprawy.

Kolejnym czynnikiem, który przyspieszy naszą rehabilitację jest ruch. Nie przesiadujmy w jednej pozycji tylko często ją zmieniajmy. Wykorzystujmy pozycje, ruchy,  które są jak najmniej bolesne, a szybciej dojdziemy do siebie.

Podnoś prawidłowo cięższe przedmioty!

Ciepły prysznic też w miedzyczasie nie zaszkodzi!

Jak wiadomo to są sposoby domowe, ale jest też wiele innych sposobów specjalistycznych, które mogą nam pomóc i zapobiec cierpieniu, w tym przypadku zapraszamy do naszego gabinetu F-Medic.

Jeśli ból nie pozwala Ci się poruszać dłużej niż 3 dni, to skorzystaj z porady terapeuty, a przed terapią nie zażywaj środków przeciwbólowych!

Powodzenia! Dbaj o siebie! Wierzę, że dasz radę!

Skąd bierze się ból głowy?

Ból głowy

Gdy zaczyna nas boleć głowa, często nie zastanawiamy się co jest tego przyczyną i natychmiast sięgamy po środek przeciwbólowy. Nie zawsze środek przeciwbólowy działa, czasem tylko zagłusza ból, lecz nadal czujemy dyskomfort. Wyróżniamy różne rodzaje bólów głowy, tak samo różne jak różne są ich przyczyny. Ból głowy powodują np. nagłe wahania ciśnienia atmosferycznego, zbyt duże ciśnienie tętnicze, przeziębienie, ale też zbyt duże napięcie mięśni szyi. Często ból głowy nazywamy migreną.

Klasyczną migrenę zwiastuje tzw. ostrzegająca aura – i jest to jeden z najbardziej charakterystycznych objawów różniących ten ból głowy od wielu innych. Aurę tworzą takie sygnały, jak: zawroty głowy, zaburzenia wzroku w postaci błysków światła albo ciemnych plam przed oczami, nudności, wymioty, dreszcze, utrata apetytu. Sama migrena jest silnym, często niezwykle silnym bólem, który trwa nieustannie przez kilka godzin lub nawet dni. Ból głowy zazwyczaj rozpoczyna się w okolicy skroniowej i szybko zaczyna obejmować jedną połowę głowy. Nieraz rozszerza się na obie połowy lub atakuje naprzemiennie jedną lub drugą. Często towarzyszą mu wymioty i zwiększona wrażliwość na światło.

Sprawcą bólu głowy mogą być również  duże napięcia w obrębie potylicy lub zmiany w odcinku szyjnym kręgosłupa. Zanim wpadniemy w panikę radzę zastosować gorącą kąpiel i odprężyć się. Natomiast jeśli ból głowy jest długotrwały, ciężko nam pochylić głowę do przodu lub do tyłu, czy również na boki, gdy czujemy również napięcie w okolicy karku to zwróćmy się jak najszybciej o poradę do fizjoterapeuty, który po przeprowadzeniu odpowiednich testów poinformuje nas, jakie są możliwości zniesienia stanu bólowego.

Najlepszym sposobem na radzenie sobie z napięciowym bólem głowy jest niedopuszczenie do jego powstawania. Nasz styl i tempo życia ma bardzo duży wpływ na to, co dzieje się w organizmie. Oprócz radzenia sobie z codziennymi stresami w profilaktyce napięciowych bólów głowy ważną rolę odgrywają: utrzymywanie prawidłowej postawy ciała i prostych pleców podczas pracy, czy nauki przy biurku, robienie kilkuminutowych przerw, masaże oraz odpowiednie ćwiczenia wzmacniające gorset mięśniowy.

Stosując terapię manualną czy rozluźnianie punktowe w obrębie głowy i szyi i masaż rozluźniający kręgosłupa jesteśmy w stanie szybko zmniejszyć dolegliwości bólowe głowy!

Pamiętajmy! Im dłużej zwlekamy z taką wizytą, ból może przejść z fazy ostrej w przewlekłą, a im bardziej przewlekły stan tym dłużej się utrzymują dolegliwości bólowe głowy.

 

 

Dlaczego boli kolano?

Taping kolana

Dolegliwości bólowe kolan mogą mieć różne podłoże. W zależności czy nastąpił jakiś gwałtowny uraz czy ból narastał przez dłuższy czas. Przy gwałtownym urazie np. upadku, skręceniu mogło dojść do urazu struktur wewnątrz kolana. Jeśli kolano jest bardzo spuchnięte, sine, a poruszanie nim jest bardzo bolesne to możemy przypuszczać, że uszkodzeniu mogły ulec struktury takie jak łąkotki, więzadła krzyżowe, przyśrodkowe czy boczne. Sam wysięk ze stawu może powodować ból w kolanie.

Uszkodzenie łąkotek.

W każdym kolanie znajdują się dwie łąkotki – przyśrodkowa i boczna. Te dość delikatne struktury w kształcie półksiężyca znajdują się pomiędzy powierzchniami stawowymi kości piszczelowej i udowej. Pełnią one bardzo wiele ważnych dla kolana funkcji, takich jak: przenoszenie obciążeń, absorbcja drgań i wstrząsów, stabilizacja mechaniczna, rozprowadzanie płynu stawowego.

Uszkodzenia łąkotek mogą zdarzyć się w czasie uprawiania praktycznie każdego sportu. Postuluje się, że uszkodzenie łąkotki występuje zazwyczaj w wyniku nagłego prostowania stawu kolanowego znajdującego się w częściowym zgięciu i rotacji, lub też w czasie przeprostu. Do uszkodzenia dochodzi, gdy przekroczone zostają fizjologiczne granice wytrzymałości łąkotek na działające nań siły, fizjologiczne zakresy ruchów lub gdy uszkodzone zostaną struktury pozostające w bezpośrednim kontakcie z łąkotką – wtedy następuje znaczny ból w kolanie.

U osób starszych, których łąkotki mają osłabioną strukturę, do uszkodzenia może dojść nawet w czasie normalnej aktywności np. w czasie przysiadu. Warto zauważyć, że łąkotka przyśrodkowa uszkadzana jest częściej niż boczna.

Rozpoznanie uszkodzenia łąkotek jest dosyć łatwe. Po przebytym urazie przede wszystkim pojawia się ból po stronie bocznej lub przyśrodkowej kolana na wysokości szpary stawowej. Nasila się on w czasie wysiłku lub bezpośrednio po nim. Pacjenci często zauważają ograniczenie zakresu ruchomości kolana w postaci deficytu wyprostu lub zgięcia. W takim wypadku mówi się o „zablokowaniu” kolana. W stawie może pojawić się nadmierna ilość płynu, co jest powodem „spuchnięcia” kolana.

Dodatkowymi objawami mogą być przeróżne trzaski, przeskakiwania w kolanie, a nawet uczucie jego niestabilności. Wykonane dokładnie badanie lekarskie jest kluczowym etapem w rozpoznaniu patologii. W przypadku wątpliwości można oczywiście sięgnąć po badania dodatkowe takie jak USG czy badanie rezonansu magnetycznego. Badania te są również w stanie uściślić nasze rozpoznanie, gdyż potrafią określić typ uszkodzenia łąkotki. Nie jest to bez znaczenia, gdyż w zależności od charakteru zmiany można zastosować odmienne sposoby leczenia.

Zerwanie więzadeł krzyżowych stawu kolanowego – przedniego i/lub tylnego – to kontuzja największych i najważniejszych więzadeł, które znajdują się w kolanie. To właśnie głównie dzięki nim kolano może znosić ogromne obciążenia, dlatego ich uszkodzenie prowadzi do poważnej dysfunkcji kolana. Jakie są przyczyny i objawy zerwania więzadeł krzyżowych? Na czym polega leczenie?

Najczęściej dochodzi do zerwania więzadła krzyżowego przedniego. Więzadło to składa się z dwóch pęczków włókien. Gdy noga jest prosta ułożone są równolegle do siebie. Kiedy ją zginamy – pęczki krzyżują się, tworząc rodzaj rygla, który uniemożliwia przesuwanie się kości udowej względem piszczelowej. Dzięki temu noga jest stabilna. Więzadło krzyżowe przednie to nie tylko świetny stabilizator. Jest również narządem tzw. czucia głębokiego. Dzięki niemu wiemy, w jakiej pozycji jest noga i panujemy nad nią.

Zerwanie więzadeł krzyżowych – przyczyny

System stabilizujący kolano czasem ulega uszkodzeniom, zwłaszcza wtedy, gdy osłabieniu ulegają mięśnie, szczególnie uda, które także pracują na rzecz stabilizacji stawu kolanowego. Jednak większość drobnych więzadeł, nawet gdy zdarzy nam się je naderwać, regenerują się same po unieruchomieniu kolana. Inaczej jest w przypadku zerwania więzadeł krzyżowych. Największe szkody powstają, gdy dojdzie do zerwania więzadła krzyżowego przedniego. Zdarza się to najczęściej przy uprawianiu narciarstwa zjazdowego i wodnego oraz podczas gier zespołowych – zwłaszcza piłki nożnej.

Zerwanie więzadeł krzyżowych – objawy

  • „ucieknięcie kolana” połączone z ostrym bólem i charakterystycznym dźwiękiem (trzaskiem lub chrupnięciem)
  • ból kolana, który sprawia, że nie można chodzić
  • opuchlizna, która później stopniowo ustępuje, jednak pozostaje uczucie niestabilności kolana, jego uciekanie i ból.

Jeśli tego urazu nie leczymy, niestabilność powoduje dalsze urazy w stawie.

Leczenie – operacja i rehabilitacja.

Po zabiegu operacyjnym pacjent otrzymuje wszelkie wskazówki jak powinien funkcjonować w domu. Wskazana jest jednak jak najszybsza konsultacja z fizjoterapeutą, który poinstruuje odpowiednio do dalszego działania w celu prawidłowego funkcjonowania kolana.

Skąd bierze się ból pleców?

Plecy

W ostatnim czasie nasze życie nabrało takiego tempa, że zapominamy o sobie samym – praca, dom, dzieci, czas leci tak szybko, że doba robi się za krótka. Człowiek stworzony jest do ruchu, a nasze funkcjonowanie w ciągu dnia to w większości siedzenie przy biurku lub przeciwnie, ciężka praca np. przenoszenie ciężkich elementów, dźwiganie bądź sprzątanie w domu, które odbywa się głównie w pozycji pochylonej.

Czynniki uprzednio wymienione niestety są zbyt jednostronne by nasz kręgosłup funkcjonował prawidłowo, a to z kolei kończy się bólem pleców. Najczęściej doskwierają nam bóle pleców w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa. Przyczyną tych dolegliwości jest zła pozycja siedząca, złe podnoszenie ciężkich rzeczy i osłabienie mięśni głębokich, które stabilizują nasz kręgosłup.

Wskazane są systematyczne ćwiczenia mięśni głębokich brzucha przez cały dzień np. czekając przystanku możemy starać się przykleić pępek do kręgosłupa i ściskać pośladki, możemy również starać się chodzić z wciągniętym brzuchem. Powyższe niby banalne ćwiczenia pomogą Ci ustabilizować kręgosłup i zmniejszyć dolegliwości bólowe pleców. Pamiętajmy, że zdrowie mamy tylko jedno!!! Środki przeciwbólowe powinny być ostatecznością gdyż niszczą nasz żołądek a dolegliwości bólowe pleców nie przechodzą!

Radzę więc każdemu – znajdź złoty środek dla siebie samego!

  1. Nie przeciążaj kręgosłupa
  2. Stosuj prawidłowe pozycje np. przy podnoszeniu czegoś, przy siedzeniu. Nie garb się.
  3. Nie siedź zbyt długo w jednej pozycji
  4. Znajdź przyjemność w ruchu
  5. Wzmacniaj mięśnie grzbietu, brzucha i pośladków odpowiednimi ćwiczeniami
  6. Wycisz się! Zorganizuj swój czas tak ,abyś miał przynajmniej pół godziny dziennie tylko dla siebie i swoich myśli.
  7. W razie problemu, bólu – skorzystaj z usługi profesjonalnego fizjoterapeuty, bądź masażysty